DNS چیست و نحوه کار آن چگونه است؟

DNS مخفف کلمه Doamain Name System است و در این مقاله قصد داریم تا شما را با مفهوم DNS و نحوه کار آن آشنا سازیم. اما قبل از آن، لازم است تا کمی درباره URL و IP صحبت کنیم، سپس به سراغ موضوع اصلی مقاله برویم. حتما تا انتها با ما همراه باشید.

ساختار نام دامنه URL

در حقیقت، نام دامنه، برچسبی ساختاریافته است که بر روی یک IP خاص که وب سایت آن بر روی یک سرور میزبانی می‌شود زده می‌شود و یا اصطلاحا به آن اختصاص داده می‌شود. به عنوان مثال http://724net.ir نام دامنه سایت محسوب می‌شود. نام دامنه شامل دو بخش اصلی زیر است:

1. نام دامنه
2. پسوند دامنه

در مثالی که برایتان زدیم ir. پسوند دامنه است و ۷۲۴net همان نام دامنه است. در این جا لازم است بدانید پسوندهای دیگری نیز وجود دارند که معمولا هر کدام با توجه به کارآیی آن‌ها انتخاب می‌شوند. مثلا پسوند org. بیشتر برای نام دامنه وب سایت‌های سازمانی انتخاب می‌شود. از جمله پسوندهای دیگر us ،.org، .com. و net. می‌باشند. در مورد URL‌ها مفهوم دیگری به نام Subdomain نیز وجود دارد. در واقع Subdomain از نام اصلی دامنه، مشتق گرفته می‌شود. در این مورد، سرویس‌های وبلاگدهی مثل بلاگفا را می‌توان مثال زد که نام‌های متعلق به هر وبلاگی یک subdomain از نام اصلی دامنه است و این‌گونه وب‌سایت‌ها اجازه استفاده از دامنه اصلی را به هیچ وبلاگی نمی‌دهند.

مفهوم IP 

IP یا IP Address مخفف عبارت Internet Protocol Address است. این آدرس، اعدادی با قاعده هستند که به هر وسیله‌ی متصل در شبکه اختصاص یافته‌اند. یعنی هر دستگاه موجود در شبکه به آن یک آدرس آی پی یکتا تعلق می‌گیرد که برای برقراری ارتباط بین آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. آی پی‌ها می‌توانند خصوصی (برای کامیپوترهای حاضر در یک شبکه محلی) و یا عمومی (برای کامپیوترهای حاضر در شبکه جهانی وب) باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر در حوزه IP می‌توانید مقاله آدرس IP چیست؟ را مطالعه کنید.

لازم است بدانید که وب‌سایت‌ها در دنیای اینترنت و شبکه براساس IP تعلق گرفته به آن شناسایی می‌شوند نه بر اساس نام دامنه آن.

DNS چیست و چگونه تنظیم می‌شود؟

تا به اینجای مطلب با مفهوم نام دامنه و IP آشنا شدید و همان‌طور که گفته شد وب‌سایت‌ها در دنیای اینترنت بر اساس آی‌پی متعلق به آن‌ها مورد شناسایی قرار می‌گیرند. در دنیای اینترنت، DNS به منزله یک پایگاه داده است که وظیفه اتصال IP به نام دامنه را بر عهده دارد. زمانی که شما آدرس سایتی را در مرورگر خود تایپ می‌کنید کامپیوتر شما از طریق DNS، آدرس تایپ شده را به آی‌پی متعلق به آن وبسایت تبدیل می‌کند. از جهتی دیگر می‌توان DNS را به منزله یک دفترچه تلفن در نظر گرفت که شما برای دسترسی به شماره شخصی که در دفترچه تلفن ثبت کرده‌اید نام او را می‌دانید اما شماره تلفن آن شخص را نمی‌دانید و برای این کار نام آن شخص را در دفترچه تلفن خود پیدا می‌کنید تا در نهایت بتوانید به شماره تلفن شخص نیز دسترسی پیدا کنید.

تنظیم DNS

اگر دامنه‌ای که خریداری کرده‌اید com. است برای تنظیم آن باید به این طریق عمل کنید: 

1. وارد قسمت پرتال کاربریتان شوید.
2. در قسمت تنظیم DNS یا مدیریت DNS نام دامنه خریداری شده را وارد کنید.
3. در نهایت آن را ذخیره نمایید.

اگر دامنه خریداری شده دارای پسوند ایرانی ir. باشد به این شکل عمل کنید:

1. وارد سایت nic.ir شوید.
2. در کادر جستجوی بالای صفحه نام دامنه خود را جستجو کنید.
3. بر روی نام مورد نظر در نتایجی که ملاحظه می‌کنید کلیک کنید. به این ترتیب وارد صفحه مدیریت دامنه می‌شوید.
4. در صفحه مدیریت دامنه بر روی دکمه “ویرایش ردیف‌های کارگزاری نام و میزبانی دامنه” کلیک کنید.
5. در صفحه بعدی DNS یا DNS‌ها را در بخش مشخص شده وارد نموده و بر روی دکمه اعمال کلیک کنید.

اگر انجام این کارها برایتان نامفهوم یا دشوار است می‌توانید از پشتیبانی جایی که دامنه را خریداری کرده‌اید بخواهید DNS را برایتان تنظیم کند.

نحوه کار DNS

زمانی که یک آدرس سایت را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ می‌کنید دنباله‌ای از مراحل طی می‌شود تا آدرس وبسایت موردنظر شما به IP قابل خواندن برای ماشین تبدیل شود. مراحلی که طی می‌شود تا دامنه‌ی قابل خواندن برای انسان به زبان قابل خواندن برای ماشین تبدیل شود به ترتیب زیر هستند:

↓ جستجوی اطلاعات

اولین مرحله از کار DNS جستجوی اطلاعات است. زمانی که هاستی را درخواست می‌کنید ابتدا کش DNS محلی جستجو می‌شود. در DNS محلی اطلاعات آخرین وب سایت‌هایی که بازدید کرده‌اید وجود دارد. اگر این اطلاعات در DNS محلی یافت نشود یک جستجوی DNS توسط کامپیوترتان اجرا می‌شود.

↓ جستجو در سرورهای DNS بازگشتی

همان‌طور که گفته شد اگر اطلاعات در کش محلی موجود نباشد، یک جستجوی DNS اجرا می‌شود به این معنی که کامپیوتر شما DNS بازگشتی ISP را جستجو می‌کند. در این مرحله این کامپیوترهای تخصصی هستند که جستجوی DNS را به جای شما انجام می‌دهند. این سرورها دارای کش مخصوص به خود هستند. اغلب اوقات در همین مرحله کار به پایان می‌رسد و اطلاعات به کاربر بازگردانده می‌شود. اما اگر جواب شما در سرورهای محلی موجود نباشد این کار ادامه پیدا می‌کند.

↓ انتقال جستجو به سرورهای نام اصلی

همان‌طور که در مرحله قبل گفته شد اگر در سرورهای محلی جواب شما یافت نشود نوبت به جستجو در سرورهای نام اصلی می‌رسد. سرورهای نام دامنه به QUERY‌هایی که در مورد نام دامنه هستند جواب می‌دهد. سیزده سرور نام اصلی وجود دارد و مانند صفحه سوئیچ تلفن هستند. پاسخ QUERY‌ها در این سرورها وجود ندارد اما در حقیقت این جستجو به سمت جایی هدایت می‌شود که پرسش‌های ما در آن جا قرار دارد.

↓ انتقال جستجو به سرورهای نام پسوند دامنه

سرورهای نام اصلی به سمت راست درخواست توجه می‌کنند. بعد از مشاهده پسوند نام دامنه، جستجو به سمت سروری که پسوند نام دامنه به آن تعلق دارد فرستاده می‌شود. مثلا دامنه‌ای با پسوند com. به سمت سرورهای این دامنه سوق داده می‌شوند.

↓ انتقال جستجو به پرسش‌های DNS معتبر

سپس بخش بعدی دامنه مورد جستجو مورد توجه قرار می‌گیرد. در این مرحله، جستجو مستقیما به سمت سرور نام دامنه هدایت می‌شود. در سرورهای نام معتبر در رکورد A، اطلاعات هر دامنه‌ای ذخیره می‌شود. سرورهای نام معتبر مسئول DNS ها هستند.

↓ بازیابی

توسط سرور نام دامنه، پاسخ دهنده رکورد A، مربوط به دامنه مورد جستجو را از سرور نام معتبر می‌پرسد. بعد از این پرسش رکورد در کش محلی ذخیره می‌شود. در صورتی که رکورد هاست این دامنه توسط شخص دیگری جستجو شود رکورد مربوطه بازیابی می‌شود و در این مرحله جستجو به پایان می‌رسد. رکوردهایی که در این سرور ذخیره می‌شوند همگی دارای مقداری به نام Time To Live یا اختصارا TTL هستند. عملکرد TTL مانند تاریخ انقضا عمل می‌کند. بعد از مدتی برای این که تاریخ مصرف آن‌ها تمام نشده باشد نسخه جدیدی از آن‌ها توسط سرور نام بازگشتی درخواست می‌شود.

↓ پاسخ به درخواست

بعد از یافتن پاسخ، رکورد A مربوطه به کامپیوتر شما برگردانده می‌شود. رکورد در حافظه کش کامپیوتر شما ذخیره می‌شود. آدرس IP از رکورد خوانده می‌شود و اطلاعات آن به مرورگر شما انتقال می‌یابد. بعد از همه این مراحل، مرورگر به وب سرور متصل شده و اطلاعات سایت را دریافت می‌کند.

رکوردهای DNS و کاربرد آن‌ها

• رکورد A: اتصال دامنه به IP آن دامنه.
• رکورد CNAME: این رکورد نام مستعاریست که به دامنه دیگری اشاره می‌کند.
• رکورد MX یا Mail Exchange Record: هدایت ایمیل دامنه به وب سرور میزبان حساب‌های کاربری ایمیل.
• رکورد NS: تعیین اعتبار نام سرورهای یک دامنه خاص.
• رکورد TXT: فراهم کردن اطلاعات متنی با یک هاست یا نام یک سرور دیگر در مورد یک وب سرور، شبکه، مرکز داده و… .
• رکورد TTL: تعیین حداکثر زمانی که سایر سرورهای DNS  و برنامه‌های کاربردی باید رکورد را ذخیره کنند.

در این مطلب به دنبال پاسخ سوال DNS چیست و نحوه کار آن چگونه است؟ بودیم و به طور مفصل درباره آن صحبت کردیم. اگر مشکلی در این زمینه دارید و یا قصد استفاده از خدمات شبکه و پشتیبانی شبکه در کرج را دارید با ما تماس بگیرید: